Savitri Ramanarao

“బాబాయ్ నిన్న మనం మాట్లాడుతూ ఉంటే అక్కడికి వచ్చిన వేదపాఠశాలకి సంబంధించిన వ్యక్తులు అక్కడి బీదపిల్లలకి భోజన ఏర్పాట్లకి ఇబ్బందిగా ఉంది అని నీతో అంటే నువు రేపు ఆలోచిద్దాం దీని గురించి.

ఏమిటక్కా, వయస్సు అయినకొద్దీ మరీ చాదస్తం… ముసలి ధోరణి…. నాన్న కనక ఆవిడతో పడ్డారు. నావల్లకాదు, ఆ మతిమాలిన గోలపడటం.

సోషియో ఆంథ్రోపాలజీ పట్ల అమిత ఆసక్తి కలిగిన రశ్మి ఫ్రెండ్ ఎమిలీతో కలిసి పాయకరావుపేటలో ఉంటున్న నానమ్మ శారద ఇంటికి వచ్చింది.

ఏది అయినా చేయలేను అనటం ఆత్మవిశ్వాసలేమిని సూచిస్తుంది. లేని పోనివి ఊహించుకుని చేయలేను అనుకోవటం చాలా పెద్ద వ్యక్తిత్వలోపం.

లలిత తన డాక్టర్ ఫ్రెండ్ రఘుకి ఫోన్ చేసి పరిస్థితి చెప్పి “నాకు చాలా భయంగా ఉంది. నువ్వు వెంటనే రా! ” అంటూ ఇంచుమించు ఏడుపు గొంతుతో చెప్పింది.

సాయంత్రం మాట్లాడినప్పుడు ఆ నడివయసు జంట గురించి మరింక గుర్తుచెయ్యలేదు. కిటుకు తెలిసాక ఇంకెందుకు అడుగుతాను?