Novels

“ఎదురు చూడనా?” అడిగాడు.
“అదికూడా చెప్పలేను. అంతా అనిశ్చితి”

సుమిత్ర నిశ్చేష్టురాలై కూర్చుంది. అతన్నించీ పెళ్ళి ప్రతిపాదన మళ్ళీ వస్తుందని తెలుసు. ఇప్పటికే చాలాసార్లు అడిగాడు. ఇప్పుడు ఇంత త్వరగా, ఇంత ఇంపాక్ట్‌తో అనుకోలేదు.

తేజాని ఉంచిన జైలు చేరుకోవటానికి దాదాపు రెండు గంటలు పట్టింది. రాజశేఖరం చెప్పినచోట లేడు. నాలుగైదుచోట్ల తిరిగితేగానీ ఆచూకీ తెలీలేదు.

“ఏమ్మా, బావున్నావా? అమ్మా, చెల్లెళ్ళూ బావున్నారా?” పొడిగా అడిగింది. అందులో ఆర్తి లేదు. పరాయిపిల్లని పలకరించినట్టుందంతే.

ఇతనెందుకు వచ్చాడు? సుమిత్రని వదలడా? అప్రసన్నంగా అనిపించింది ఆవిడకి.

“నాగదిమీద కామెంట్స్ ఏమైనా వున్నాయా?” అంతకుముందు అతనన్నది గుర్తు తెచ్చుకుని అడిగింది.
“కొత్తగా ఏమీ లేవు. పాతవే హోల్డ్ చేస్తున్నాను” అన్నాడు.

వాళ్ళిద్దరి మధ్యా కూడా కొన్ని ఏకాంతాలున్నాయి. ఆ సమయాల్లో వాళ్ళు ఏం నిర్ణయాలు తీసుకున్నారో తెలీదు.

అవేమైనా తేలిగ్గా దొరుకుతున్నాయా? తేలిగ్గా వుద్యోగాలు వచ్చే చదువు చదివిస్తున్నానా?

“సూర్యా!” విస్మయంగా చూసింది నీలిమ. “దీన్నే ప్రేమంటారేమో! ఎవర్నేనా అడిగి తెలుసుకుంటాను” అతను నవ్వాడు.

ఏమీ అవదు. మీరేం భయపడు కండి. భార్యాభర్తల మధ్య ఇంకా పెద్దపెద్ద గొడవలే వస్తుంటాయి. విడాకులదాకా వెళ్ళినవాళ్లే మళ్ళీ కలుసుకుంటున్నారు