Somanchi Sridevi

అతని కళ్ళు శాంతికోసం ఇల్లంతా వెతకడం కిరణ్మయి దృష్టిని దాటిపోలేదు. అతను నోరు తెరిచి అడగలేదు, ఆమె పెదవి విప్పి చెప్పలేదు.

” ఏమిట్రా, ఏం జరిగింది అసలు? గోపాలకృష్ణ నువ్వొచ్చేముందే గది ఖాళీ చేసి వెళ్ళిపోయాడు. ఏం జరిగిందో చెప్పమని ఎన్నివిధాల అడిగినా చెప్పలేదు. తర్వాత వచ్చి కలుస్తానన్నాడు” అంది లక్ష్మీదేవి.

వాళ్లు ఎవరి మాటా లెక్కచేయలేదు. సాంప్రదాయం మంట కలిసి పోకుండా కిరణ్మయిని తీసుకెళ్లి చెయ్యదలుచుకున్నదంతా జరిపించి మళ్లీ పుట్టింట్లో వదిలిపెట్టారు. అదంతా కూడా మళ్లీ పెళ్లి జరిగినంత ఆర్బాటంగా జరిగింది.

” నేనేమో పెళ్లి మీద పెళ్లి చేసుకున్నాను. నా కూతుర్ని మాత్రం మొగుడూ ముద్దులూ లేకుండా ముక్కు మూసుకుని కాలక్షేపం చెయ్యమని సలహా ఇమ్మంటారా? చాల్లెండి” అంది చిరాగ్గా.

శాంతి ప్రశాంతంగా కళ్ళుమూసుకుంది. తల్లి పక్కనుంటే కొండంత ధైర్యం వచ్చినట్టుంది. ఇన్నాళ్లూ ఎంతగా ద్వేషించింది ఈమెని! ఎన్నెన్ని అనాలనుకుంది! ఆమె కళ్ళు తడయ్యాయి.

పసిదాన్ని… దాని ఖర్మానికి వదిలేసి అతనితో వూళ్ళు పట్టుకు వెళ్లిపోయావు. పెళ్లవకుండానే దాన్నలా వదిలేశారు. ఆ పెళ్లేదో అయ్యాక ఇంకేం చూస్తారని, నా కొడుకు అంశతో పుట్టిన పిల్ల మీకు అడ్డం దేనికని తీసుకెళ్ళాను.

” వాళ్ల మొండితనాలంతే” శ్రీకాంత్ చిరచిర్లాడాడు. పెద్దావిడ ఏమైనా అనుకుంటుందని రాధ భయపడింది. ఆవిడ నిస్త్రాణగా సోఫాలోనే కొంగు పరచుకుని పడుకుంది.

వచ్చినవాళ్లంతా ఎక్కడి వాళ్ళు అక్కడికి వెళ్లి పోయారు. సావిత్రి పెద్దకొడుకుతో వెళ్లిపోయింది. ఆ తర్వాత శాంతిని తీసుకుని బయలుదేరేదాకా వర్ధనమ్మని నిలవనీయకుండా పోరుపెట్టింది కమలాకర్ భార్య .

” శాంతి “పరధ్యానంగా జవాబిచ్చాడు . నవ్వేసింది. అతను దొరికిపోయాడు. అన్నీ వివరంగా చెప్పక తప్పలేదు. తల్లిదండ్రులతో తనే ప్రస్తావించింది ఆ విషయం.