Novels

“నువ్వెంత? నీ బతుకెంత? గుమస్తాగాడి భార్యవి, ఇలా అనుకోగానే అలా బైకు వచ్చేస్తుందని కలగన్నావా? బైకున్నా నాకొచ్చే బోడిజీతంతో పెట్రోలు పోసి దాన్ని మెయింటెయిన్ చెయ్యగలననే అనుకున్నావా?

“నా సంగతికేంగానీ నువ్వెలా ఉన్నావు? ఆమధ్యని ఏదో అనారోగ్యమని అమ్మకి చెప్పావట? ఇద్దరికీ ఈ అనారోగ్యాలేమిటి? వంటా అదీ చాతకావటం లేదా? లేకపోతే కొద్ది రోజులు మనింటికి వచ్చి ఉండి వెళ్లండి” అంది సుమిత్ర.

ఏదైతే ఊహించడానికే సుమిత్ర భయపడిందో అదే చెప్పింది నీలిమ. ఆఫీసయాక ఇంటికి వెళ్ళేముందు ఆమె దగ్గర వచ్చి కూర్చుంది.

కొందరికి కొన్ని రావని. సంపాదించటంతో తన బాధ్యత తీరిపోలేదన్న విషయం గ్రహింపుకొచ్చింది.

అన్నిటికీ ఒకటే జవాబు సుమిత్రది. మౌనం.

“నువ్వు నా అద్దానివా? ప్రతిబింబానివా?”

తీసుకెళ్ళనివ్వమ్మా? నాకే కాదు, అతనికి కూడా బాధ్యత ఉంటుంది కదా?

చాలాకాలం తర్వాత ఆ అమ్మాయిలో నాకు నేను కనిపించాను. కొన్ని సారూప్యతలు ఎక్కడెక్కడి జ్ఞాపకాలో తవ్విపోస్తాయి.

భయం దేనికి? నీకు తోడుగా నిలబడ్డ మనిషి నువ్వు తప్పుచెయ్యలేదని భరోసా ఇచ్చాక?

“శారదా యాక్ట్ రావటానికన్నా ముందే నా జీవితంలోని వైభవాలన్నీ తెల్లారిపోయాయి” ఆవిడ నిట్టూర్చింది.