Stories - మయూఖ

కనిపించని ఒకటో వంతెన by S Sridevi

యాభైమూడురోజులపాటు ఎడతెరిపిలేకుండా బూడిద వర్షం కురిసింది. కొంచెంకొంచెంగా రాల్తూ మనుషుల్ని వుక్కిరిబిక్కిరి చేస్తూ వాళ్ళ ప్రాణాలు తీసుకుంటూ వుంది.

“ఆమె మంచం దిగలేదమ్మా, పల్లె వదిలి రాదు. నీకు తెల్వదు. ఆడపిల్లలే పుట్టేరని నన్ను కొట్టీది కూడా” అంది సంయుక్త.

మూడేళ్ళవాడు అయిదేళ్ళ అక్కని కొట్టడం మన ఇంట్లోనే జరుగుతోంది.
అక్కని కొట్టడం తప్పు కాదా- అంటే
నిన్ను నాన్న కొట్టడంలేదా- అంటూ అడుగుతున్నాడు.

కొన్ని భావాలు మౌనం వెనక వుండిపోతేనే బావుంటుంది. అవి వ్యక్తమైతే వాటికి మనుషుల ఆలోచన పునాదుల్ని కదిలించే బలం వుంటుంది.

అంతెందుకు, నిన్ను నువ్వే నిజాయితీగా ప్రశ్నించుకో, నీ దృష్టిలో వదినకి, అక్కకి తేడా లేదా?

ఏ బిందువు దగ్గరైనా నిలుచుని వెనక్కి తిరిగి చూసుకొంటే ఏదైనా కోల్పోయిన భావన వస్తే ఆ వివాహం ఆనందదాయకం కాదు.

స్వార్థం లేకపోతే ఏదీ నాదనుకోవడం ఉండదు. నాదనుకోకపోతే ప్రేమా ఉండదు. అప్పుడు జీవితానికి గమ్యంగానీ, అర్ధంగానీ ఉండవు

ఇబ్బందిగా అనిపించింది నాకు. నేను అంత చెడ్డవాడినా?

సురేష్ పూర్తిగా మారిపోయాడు సుధా! స్టేట్స్ వెళ్లకముందు చనువుగా తిరిగేవాడు నాతో. ఇప్పుడు గొప్ప స్టేటస్ మెంటేన్ చేస్తున్నాడులే!

చట్టబంధం… ఎక్కడో ముడి వుంది. ఆ ముడికి అవతలివైపునించే మనుషులు నడుస్తుంటారని, దాన్ని ఇప్పడం తమకి సాధ్యపడదని అర్థమైంది.