Somanchi Sridevi

శ్రీధర్ ఉన్నప్పటికీ, అతను పోయిన తర్వాతకీ పరిస్థితులు చాలా మారాయి. వాళ్ళు సంస్కారపు ముసుగులు తీసేసారు.

ఆవిడ… కామేశ్వరమ్మగారుకూడా చాలా గొడవ చేసింది. చైతన్య గట్టిగా నిలబడ్డాడు. కరుణని మన ఇంటికి జన్మలో పంపించనని శపధంచేసి దాన్ని తీసుకెళ్లిపోయారు.

“లేదు కిరణ్! ఎవరికీ ఎలాంటి కోపం లేదు. చాలా మంచిపని చేశారు. కొన్ని పనులు వాయిదా వేయకూడదు” ఆమె మాటల్లో మెలిక వినిపించింది.

కారు బయల్దేరింది. దార్లో విడిదింటి సందుమలుపు దగ్గర ఆగింది. ఎందుకోననుకుంది కిరణ్మయి. చైతన్య వచ్చి ఎక్కి కూర్చున్నాడు.

అతని కళ్ళు శాంతికోసం ఇల్లంతా వెతకడం కిరణ్మయి దృష్టిని దాటిపోలేదు. అతను నోరు తెరిచి అడగలేదు, ఆమె పెదవి విప్పి చెప్పలేదు.

మహీ! ఆ ఆరుసెంట్ల స్థలం చుట్టూ నా జీవితం తిరగడం మొదలుపెట్టింది.
మొదటి నిరసన పద్మత్త దగ్గర్నుంచీ వచ్చింది.

” ఏమిట్రా, ఏం జరిగింది అసలు? గోపాలకృష్ణ నువ్వొచ్చేముందే గది ఖాళీ చేసి వెళ్ళిపోయాడు. ఏం జరిగిందో చెప్పమని ఎన్నివిధాల అడిగినా చెప్పలేదు. తర్వాత వచ్చి కలుస్తానన్నాడు” అంది లక్ష్మీదేవి.